Zordur raif olmak. Bir ruh gibi ortalarda dolaştığından olsa gerek, hiç kimsenin onu görmemesi, ruhunun bile duymaması.
Zordur raif gibi sevmek. Alıp oraya çıkarmak ve asla kendisinin bile indirmeye gücünün yetmemesi.
Zordur raif gibi beklemek. Gelmeyeceğini adı gibi bilmesi ve buna rağmen yıllarca beklemesi.
Zordur raif gibi yaşamak. Denirse yaşamak.
Zordur raif gibi ölmek. Her gece uyku diye ölüme uzanmak ve gün biterken uyanmak.
Zordur raif gibi gülümsemek. Onunkiler acı acı gülümsemek.
Zordur raif gibi özlemek. Özlem'in bir kadın adı olmadığını bilmek.
Zordur raif gibi aramak. Başını öne eğip kaldırımlarda bozuk para gibi kaybolmuş kendini aramaya çalışmak.
Zordur raif gibi ağlamak. Gözleri kapalı ağlayamaz bu yüzden kimse. Açık ağlarsa gözlerinden değil içinden taşacak.
Zordur raif gibi yanmak. Önce har, sonra kor en sonunda köze dönmek ve sönmek.
Zordur raif gibi haykırmak. İçindeki çığlıklar sağır eder atan insanı.
Zordur raif gibi düşünmek. Düşünce gözyaşlarıydı ve o kadar çok düşünürdü.
Zordur raif gibi anlatamamak. Anlaşılamamaktan değil, anlatamamaktan.
Zordur raif gibi susmak. Dinlenmeyeceğinden değil, hiç kimsenin gözleri onun gibi bakmayacak.
İnanmıyorsan Raif'e sor.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder