Başlık falan yok

 Aslında ne yazacağımı da bilmiyorum. 

Suyumdan bir yudum aldım. Yaşlılar gibi yatağın kenarında su var evet. Ne diyecektim? Çok şey diyesim var ama hiçbir şey yok gibi de. 

İnsan susuyor biliyor musun? Sükunet değil bu. 

Yalnızlık. 

Konuşacak hiç kimse yok. Bir merhabasıyla gülümsetecek, bir nasılsınıyla iyileştirecek, sen bana hep iyi geliyorsunu olacak kimse yok. 

Gittin, kendin için iyi ettin. 

Gittin de iyi halt ettin :)) 

Konuşacak kimse yok diyorum. Böyle kendi kendime seninle konuşuyorum. En son 2 yıl önce yazmışım. Acı şeyler aklıma geldikçe aynı acıyı yaşatan şeyler. 

Hayat diye bir şey varsa ki var diyorlar. Çok saçma. Yok yani öyle bir şey. Dünyanın başka yerlerinde olabilir, bu taraflarda yok. Varsa da yaşanmıyor böyle. Adı hayat değil. 

Yalnızlık. 

Derin sevmeyen insanlar kendi sığ sevgilerini sevmek zannediyorlar. Bir çiçeği sulamakla onu sevdiğini zannetmek gibi bir şey. 

Offf çok saçmayım. 

Konuşmayı özledim. 

Rüyalarıma geliyorsun bazen. Ne başını ne sonunu hatırlıyorum, garip garip rüyalar. Keşke sana anlatabilseydim. 

Çok şey var. 

Umarım gittiğin yerde iyisindir. 

En son geçen sene 21 mayıs tarihinde yazmışım buraya. Ne garip, ne acı, en büyük acıyı bu tarihte yaşadım tam 1 yıl sonra.

İçim çok acıyor biliyor musun? Anlatmak, anlatabilmek, ağlamak isterdim sana sadri gibi, palyaçon gibi.

Nasıl dayandın onca acıya, onca gidişe diye çok düşündüm. Sonra, sen ve birkaç kişi kaldı geriye deyişini hatırladım. İnsanın en sevdiği, en sevilene gidince yapayalnız kalıyormuş anladım. Şu eşşek kadar yaşımda çocuk kaldım, çocuklar gibi ağladım.

Sigara üstüne sigara. Tesellisi yok, neden diye cevabı olmayan sorular. Niye gittin diye sormalar.

Babam gitti biliyor musun?

Çok acı, çok acıymış. Günlerdir uyuyamıyorum. Saçmasapan geçmeyen vakiti geçirmeye çalışıyorum. İçimin acısına geçmişi basıyorum.

Olur ya bakarsan yıllar sonra buralara bir selam et.

Allaha emanet ol.

hani çok baktığım içim var ya yine en dibine saplanmak ne fena. olmaya olmaya zamanı böyle tüketip bitirecekmiş gibi bir hal var.

sanki bu anlamsız savaşın sonu hep yenilgi ve bile  bile devam ediyormuş gibi.

görünmüyor ama çok acıyor.

ne garip şimdi tarihe baktım. 21 mayısmış. 10 yıl olmuş. sanki hiç yıl olmamış gibi.

Kimseyle konuşasım gelmiyor biliyor musun

Suya yazı yazmak gibi yazıyorum suya, gözlerimden gelen suya

Sulara karışıyorum ansızın

Ansızım.

Bilmezdim ömrümce özleyeceğimi

Özlemenin acısı daha başka

Senden başka hiç kimsenin hissetmediği ve anlamadığı

Asla asla anlayamayacağı

Anladım

Kendimi anladım.

Çünkü en çok kendimi kendime anlattım.

:/

:/

Öyle çok yazacak cümle var ki. Yazmaya kalksam bitiremem.