Oda Arkadaşı

Ne zaman bir arkadaşa ihtiyaç duysan
elin rehbere gider
karıştırırsın isimleri, sırayla okursun
birinin sadece seni dinlemesini istersin
susup saatlerce seni dinlemesini
tekrar en başa dönersin
telefonu bir köşeye
kendini bir köşeye fırlatırsın
düşünürsün
anlarsın ki hepsi arkadaşın
sonra birileri gelir yanına
akıl verir
arkadaşlarınla git toz dolaş eğlen
isimlerini bile sayarlar
- ahmet'i ara
+ çalışıyormuş
- ali?
- hastaymış
+ merve
- tatile gitmiş.
- e üst kattaki elif'le sinemaya git, o da arkadaşın sayılır.
+ evet oda arkadaşım, sadece oda arkadaşım.

Artık herkes birbirinin oda arkadaşı. Aynı oda da yaşayıp sadece birbirine günaydın ve iyi akşamlar diyen arkadaşlıklardan ibaret arkadaşlık denen şey. Yalan her şey, eski bir şarkı artık arkadaş. Etrafında onlarca oda arkadaşın var. Ne gariptir ki bir ya da iki tanesi seni tanıyor. Diğerleri için bir günaydından ibaretsin. Herkes bir sığınak arıyor ve bu sığınak arayanlar nedense o sığınağı her zaman buluyorlar. Demirliyorlar o limana ve yaraları iyileşene kadar bekliyorlar. Sonra da yeni acılara yelken açmaya gidiyorlar. Geri gelecekler ne de olsa sığınak her zaman orada.

Sığınak öyle sağlam ki, en şiddetli depremlerde bile yıkılmamış sapasağlam duruyor ya da öyle gözüküyor. Hep sığınılan olmuş. Hiç sormamışlar, sormayı bile akıl etmemişler. Sadece kaybolup gittiğinde farkına varıyorlar sığınağın. Düşündükleri şey sığınağın nasıl olduğu, durumu değil. Sığınağın nereye kaybolduğu. Merak edilen neden gittiği değil, neden bırakıp gittiği onları.

Etrafında bu kadar arkadaşın var ve halen yapayalnızsın.
Kabul et o da arkadaşın o da arkadaşın hepsi oda arkadaşın.