Yalnızlık Kırıntıları

An sızın önüne çıkar temizlediğini düşündüğün ne varsa, kıyısına köşesine dökülmüştür. uzun zaman sonra fark edersin halının altına birikmiş tozlar gibi o kırıntılarda gözünden kaçmıştır. dönersin geçmişine, yeniden yaşarsın geçmemişçesine. işte o zaman an sızın olur. tam şuranda, sıkışırsın ona. anılar sıkıştırır, pişmanlıklar sıkıştırır, keşkeler dile gelir. susturamazsın sessizliğini seni sağır eder, içinden haykırırken.

sokakta, otobüste, evinde, bir kitabın sayfaları arasında, yemek yerken, uyumadan önce, sabah uyandığında, eğlenmeye çalışırken, gülerken, ağlarken kısacası yaşamaya çalışırken yalnızlığın tokat gibi vurur suratına. kırıntılar bir bir çıkar karşına.

bir kare ya da yüzlerce kare fotoğraf ikinizin olduğu.
bir iltifat, sadece onun ettiği.
bir şarkı, yalnızca ikinizin sevdiği.
bir yıldız, ikinizin tuttuğu.
bir hayal, ikinizin kurup gerçekleştiremediği.
bir çiçek, ellerinde solan defterin arasında saklanan.
bir hediye, kimsenin senin gibi anlamlandıramadığı.
bir sarılış, onun gibi kimsenin sarılamadığı.
bir öpüş, dudaklarına nokta olarak koyduğu.

dökülmüştür her bir yere
yalnızlık kırıntıları
kimsenin anlam veremediği
atıyor sandığı kalbinin
kırıklıkları
temizleyemez onları
gecenin bir yarısı
akıttığın gözyaşları.