12 Ocak 2011 Çarşamba

Ne Kadınlar Tanıdım

Ne kadınlar tanıdım, aslında ufak bir kız çocuğuydular. Yalnız ve kimsesiz kaldıklarında, aldatıldıklarında, yalnız bırakıldıklarında, dört duvar arasında bir başına ağladıklarında hep o ufak kız çocuğuna sarıldılar.

Ne kadınlar tanıdım, ip atlarken ufak ayakları üstünde durmaya çalıştılar. Birden büyüdüler. Hayalleri küçük kaldı. En büyük hayallerinden birisi çilek şeklinde bir tokaydı bir tanesinin. Kimbilir ne kadar ucuzdu, hayatı gibi.

Ne kadınlar tanıdım, yaşamayı paha biçemediği aşklarını öyle ucuza harcadılar ki, bir daha sevemediler. Miş gibiyi en güzel onlar yaptılar. Ruhu bile duymadı kimsenin, kendilerinin bile. Bir çoğu ruhlarını vermişlerdi çekip gidene.

Ne kadınlar tanıdım, güldüklerine inandıramadılar. Çünkü, her kahkaha attıklarında makyajlarını akıttılar.

Ne kadınlar tanıdım, geçmiş denen oltaya takılmışlar. anıları kan revan içinde.

Ne kadınlar tanıdım, aslında sığınacak bir liman arıyordular, yalnızlığın girdabında.

Ne kadınlar tanıdım, mutluluk diye bir maske satın almışlar, gözyaşlarını onların ardında akıtmışlar.

Ne kadınlar tanıdım, verdikçe vermişler kendilerinden ödün. Onlar için ölüm olmuş en büyük ödül.

Ne kadınlar tanıdım, günahlarının bedelini ödemişler kalpleri pahasına canlarıyla.

Ne kadınlar tanıdım, yaşamadılar. Onları emirleriyle yaşatmaya çalıştılar.

Ne kadınlar tanıdım, aşamadılar. Onları yaşayamazsın tek başına diye korkuttular.

Ne kadınlar tanıdım, gülemediler. Gün yüzü göstermediler. Galiba Biz'ler.

Ne kadınlar tanıdım, ölümün kıyısında dalgalarla boğuşmaktansa pes ettiler.

Ne kadınlar tanıdım, aslında tanıyamadım. Tanısaydım durdurmaya çalışırdım. Acılarına gözyaşlarımı basardım, kanayan yaralarına dudaklarımı sarardım. Onları değil, gerçekleştiremedikleri hayallerini asardım, belki bir ihtimal mutlu olacaksın diye bir yalana inandırırdım. Keşke tanısaydım belki bir tanesi arağacından kurtarırdım.

Ne kadınlar tanıdım çoktular, en kalabalıklardaki yapayalnızlar gibi.

:(. bazıları size de tanıdık geldi değil mi?

6 yorum:

uyumuycam dedi ki...

çok güzel yazmışsın palyaço.. yine..
tanıdık geldi mi? gelmez mi?

S. P. dedi ki...

Ne garip di mi, acı yaşarken acı, okurken çok güzel diye adlandırıyoruz? sana değil bu sözüm alınma. Mutsuzluktan mutlu olmak gibi bir şey.
Aslında yaşayanlar çok Acı yaşamışlar.

Keşke gelmese hiç kimseye, yabancı olsa herkese.

uyumuycam dedi ki...

"güzel" derken aynı bunu düşünmüştüm ben de :D
iyi ifade etmişsin yani :)

keşke yabancı olsa herkese deme be.. vardır bunları yaşamanın da bir nedeni.. başcucu eselerimin arasında koydum bunu blogda..

S. P. dedi ki...

İşte o nedenlere keşke diyorum ya.

İnsanı yaşadığına pişman eden keşke bu yaşamadığına değil.

Böyle konuşunca benden çıkıyorum ben. :)
Susuyorum.

Adsız dedi ki...

kızıyorum bu kadınlara hem de çok.

S. P. dedi ki...

Kızmak bir işe yaramıyor ki?
İşte kızmak yerine ellerinden tutmayı denemek daha güzeli.
Seven insan hata yapıyor. En birincisi yanlış kişiyi sevmekle.

Kısaca

Fotoğrafım
Email: sivilpalyanco@gmail.com